வானவனின் வஞ்சிக்கொடி | Vanavanin Vanjikodi | Author - Kanimozhi

Ch 40 - தாழங்கனி ஷீலா வருகை 

Ch 39 - இதென்ன புது ப்ரச்சனையா இருக்கு 

Ch 45 - வாத்தியார் ஆகிட்டாரா 

Ch 43 - யார் அந்த காதலன் , தரங்கிணி பிரிவாளா

Ch 44 - வில்லியை போய் தோழி சொல்றா 

Ch 41 - கனி யாரை அடித்தாள் 

Ch 46 - பயமே மகளை நினைத்து தான் 

Ch 47 - இது யாரா இருக்கும் 

Ch 42 - இவளுங்க என்ன பிளான் போடறாங்க 

கடிதத்தின் வார்த்தைகள் மூலம் தன் காதலை உணர்த்துகிறாள் நாயகி தாழங்கனி. எழுத்து வடிவத்தை வைத்து நாயகி மீது காதல் கொண்டான் ஆரண்யன். இருவரின் காதலில் நளினி உள்ளே வருகிறாள். இதை எல்லாம் தான்டி இருவரின் காதல் சேர்ந்ததா. 

மழை பொழியும் அழகிய கார்காலம்.... சிறு சிறு துளிகள் அந்த ஊரெங்கும் வீச... புது மணல் வாசம் வீசியது.... பார்க்கும் இடம் எங்கும் பச்சை நிற புடவை உடுத்திய படி இருந்தது கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் வரை காய்ந்த புற்கள் இல்லை... எங்கும் இயற்கை எழில் கொஞ்சி கொண்டிருந்தது.. குருவிகளின் இன்னிசை ஒலித்து கொண்டிருந்தது அழகிய மயில்கள் மழை வருவதை உணர்த்தும் வகையில் ஆடி பாடியது.... அந்த ஊரின் எழிலை வர்ணிக்க வார்த்தை ஏது... அத்தனை செழிப்போடு இருந்தது அந்த காந்தகி கிராமம்... அந்த கிராமத்தின் வீதி எங்கும் மா இலை தோரணம் , பூக்களின் அலங்காரம் என்று ஒரே விழா கோலமாக இருந்தது.‌ ஊர் மக்கள் அனைவரும் அந்த மாளிகை முன் நின்றிருந்தனர்... 

டே... கருவண்டு எல்லா வேலையும் முடிந்ததா... இன்னும் என்ன மசமசன்னு வேலை பார்த்துட்டு இருக்க... ஆறடி வளர்ந்தவன் அவனை மிரட்ட 

செய்கிறேன் முதலாளி.... இதோ வேலை முடிந்து விட்டது.

டே.... திரை திரை.. பெண்ணின் குரல் அத்தனை கம்பீரமாக ஒலித்தது .  

இதோ... வந்துட்டேன் அம்மா.... திரையன் அவளருகே வந்தான். 

சொல்லுங்க அம்மா.... மூச்சு வாங்க கேட்டான். 

டே.... எதுக்கு இப்படி ஓடி வந்த கொஞ்சம் பொறுமையாக வந்தால் என்ன.. இப்போ எப்படி மூச்சு வாங்குது பாரு... அவனை பாசமாக கேட்டாள் ஆண்டாள். இந்த வீட்டின் எஜமானி ... ஊர் மக்களை பொறுத்தவரை அன்பை மொழியும் அண்ணபூரணி தேவி. வட்ட முகம்... நெற்றியில் சின்ன விபூதி பொட்டு கையில் வெள்ளை நிற வலையல். பார்த்த உடனே கை எடுத்து கும்பிட்டு தோன்றும் தெய்வீகமான முகம்... 

அம்மா... நீங்க கூப்பிட்டிங்களா.. அதான் உடனே ஓடி வந்துட்டேன். 

இனி பார்த்து பொறுமையாக வா.. 

அதை நான் பார்த்து கொள்கிறேன். நீங்க எதற்காக என்னை அழைத்தீர்கள்... அதை முதலில் கூறுங்கள். 

எங்க டா... உன் நண்பன்.. இன்னைக்கு அவனுக்கு கல்யாணம் மறந்து விட்டானா.. என்ன... 

அம்மா..... அதெல்லாம் கரெக்டா வந்து விடுவான். நீங்க எதற்கும் கவலைப்பட வேண்டாம்... 

டே... முகூர்த்த நேரம் வரப்போகுது அது தெரியாமல் இப்படி பேசிட்டு இருக்க..‌

சரி... இருங்க போண் பண்ற.. திரையன் தன் போணை எடுத்து தன் நண்பனுக்கு அழைக்க.. மிக அருகே கேட்டது போண் சினுங்கும் சத்தம்... 

அம்மா... அதோ வரான் பாருங்க.. திரையன் கண் காட்ட... ஆண்டாள் அங்கே பார்த்தாள். அவளது மகன் ஆரண்யன் தான் வந்து கொண்டிருந்தான்... அவனுடைய வெள்ளை சட்டையில் இரத்தம் முகத்தில் கூட ஆங்காங்கே இரத்தம் இருந்தது.. ஆறடிக்கும் மேல் வளர்ந்தவன்... என்றுமே குறையாத கம்பீரம்.. பார்ப்பவரை தீயில் எறிந்து விடும் கண்கள்.. மறந்து கூட புன்னகை செய்தாத இதழ்... கழுத்தில் தங்க ஜெயின்.. அவனை பார்த்தவளுக்கு கோபம் வந்து விட்டது.. 

திரை..... என்ன இது கோலம் உன் நண்பனுக்கு தெரியும் தானே இன்று அவனுக்கு கல்யாணம் என்று... ஏன் இந்த கோலத்தில் வருகிறான்... ஆண்டாள் கேட்க 

டே... ஏன் இந்த கோலத்தில் வர அம்மா கேட்கிறார்கள் பாரு... 

ஆரண்யன்... தன் தாயை அவன் பக்கம் திருப்பியவன்.... அம்மா... இந்த கல்யாணம் தேவையில்லாதது. ஏன் அந்த பெண்ணின் வாழ்வை பாழாக்க விரும்புகிறீர்கள்... 

உனக்கு மற்றவர்கள் வாழ்வில் அக்கறை எல்லாம் இருக்கிறா என்ன.... ஆண்டாள் கேட்க 

இருக்கிறது அதனால் தான் கூறுகிறேன்.... எனக்கும் அவள்மீது விருப்பம் இல்லை.... அப்பறம் ஏன் இந்த கல்யாணம் நடக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறீர்கள்...

உனக்கு விருப்பம் இல்லை.. ஆனால் எனக்கு கடமை இருக்கு. உனக்கு ஒரு நல்ல பெண்ணாக பார்த்து கல்யாணம் செய்ய வேண்டும்... இந்த ஊரிலே ரொம்ப அமைதியான அடக்கமான அதுவும் இல்லாமல் உன் ஜாதகத்திற்கு பத்து பொருத்தமும் பொருந்தி வரும் ஒரே பெண் இவள் தான்.. அதனால் தான் அவள் வசதியில் நம்மை விட ஏழ்மை என்றாலும் அவளை உனக்கு திருமணம் செய்ய ஏற்பாடு செய்தேன்.. இப்போ போய்... இப்படி இரத்த சட்டையோடு வந்து நிற்கிறாய்.. 

உங்களது இஷ்டம்..... திரை வா... போகலாம் ஆரண்யன் தன் நண்பனோடு அவனது அறைக்கு சென்று விட்டான். 
ஆண்டாள் கூறியது போல்... ஆரண்யனுக்கு யாரும் பெண் கொடுக்க முன்வரவில்லை... ஏன் சம்பந்தம் பேசி முடித்த பிறகு அவனை பற்றி தெரிந்தால் உடனே திருமணம் வேண்டாம் என்று ஓடி விடுவர்... அதனால் ஆண்டாள் எடுத்த முடிவு இது... ஊர் முழுக்க இருக்கும் பெண்களின் ஜாதகத்தை கொண்டு தன் மகனுக்கு பொருத்தமான பெண்ணை பார்த்தாள்... இதில் இவளுடைய ஜாதகம் மாட்டி கொண்டது... பாவம் நம் நாயகி தாழங்கனி... அமைதியனவள் யாரையும் எதிர்த்து பேச மாட்டாள்... பட்டணத்தில் தான் படிப்பை முடித்தாள்.... அவளுக்கும் இந்த கல்யாணத்தில் விருப்பம் இல்லை என்றாலும் தன் தாய் தந்தைக்காக ஒப்பு கொண்டாள்... 
