கிரிவனின் ஷ்ராவி | Girivanin Shravi | Author - Ilakkiya

Ch 58 - நான் மன்மதன்..

Ch 50 - கியூட்டான பொண்ணு 

Ch 57 - அந்த பயம் இருக்கணும்..

Ch 64 - உங்க ஃப்யூச்சருக்கு நல்லது 

Ch 65 - Baby I am watching you

Ch 61 - என்னோட மகாராணி..

Ch 53 - மித்ரன் யாரு?

Ch 48 - நீயும் அவனும் என் உலகம்...

Ch 55 - ஐ அம் நேஹா 

Ch 63 - மிஸ்டர்.கிஷோர்

Ch 51 - நீச்சல் குளத்தில் கும்மாளம்..

Ch 54 - சுபி கொஞ்சம் நில்லு..

Ch 66 - மவனே உனக்கு நாக்குல சனி..

Ch 56 - போக போக தெரியும் 

Ch 49 - லிப்ட்டில் மித்ரனுடன் சுரபி...

Ch 52 - மித்ரன் போட்டோ இருக்கா 

Ch 60 - ஹீரோ இல்லை வில்லன்..

Ch 59 - You looking so hot

Ch 62 - சுரபியோட எதிர்காலம்.

அழகான காலை வேலை கதிரவன் தன் கொடையான வெளிச்சத்தை உலகிற்கு பரப்பிக் கொண்டிருந்த நேரம் இரை தேடும் பறவைகளாக வாகனங்களில் அலுவலகம், கல்லூரி, பள்ளி என புற்றீசலாய் நகரத்தில் மக்கள் கூட்டம் நிறைந்திருந்தது அந்த சாலையில். டிராபிக் சிக்னல் போட அனைத்து வாகனமும் வேகமாய் சீறிப் பாய்ந்தது.

அது ஒரு பிரம்மாண்டமான கார்ப்பரேட் நிறுவனம் அந்த நிறுவனத்தின் சொந்தக்காரன் தான் நம் நாயகன் தஷகிரிவன். பெயர் மற்றும் அல்ல அவன் குணமும், அழகும், என அந்த லங்காதிபதியை போன்றவன். தன் உடன் பிறந்தவர்களின் மீது அன்பு காட்டுவதாக இருக்கட்டும், தன்னிடம் பணி புரிபவர்களை ஆள்வதிலுமாக இருக்கட்டும், எதிரிகளுக்கு சிம்ம சொப்பனமானவன் தான் இந்த தஷகிரிவன். அந்த இலங்கேஸ்வரன் போல தான் மனைவி மீது அதிக பாசம் கொண்டவனா என்றால் அது மட்டுமே புரியாத புதிர். அவளை நேசிக்கிறானா, வெறுக்கிறானா என்பது அவன் மட்டுமே அறிந்த ஒன்று. அதில் அவனை யாராலும் கணிக்க முடியாது.

மேனேஜிங்டைரக்டர் என்ற அறையின் கதவை திறந்து கொண்டு வந்தாள் அவள். எதிரில் தஷகிரிவன் மேனேஜிங்டைரக்டர் என்ற பெயர் பலகையை முறைத்துக் கொண்டு நின்றாள். அவள் கண்கள் மீன் போன்ற விழிகளுடன் எதிரில் நிற்பவரை காந்தமாய் சுண்டி இழுத்து விடும் விழிகள், கூரிய நாசி, கோவைப் பழம் போன்ற செவ்வி்தழ்கள், பட்டுப் போன்ற மென்மையான கன்னம் அதில் அவள் சிரித்தால் அழகாக விழும் குழிகள், இடைவரை நீண்ட கார்க்கூந்தல் அதை எப்பொழுதும் முடியமாட்டாள். ஒரு கிளிப் தான் மாட்டி இருப்பாள். பால் வண்ண மேனி கொண்ட மங்கையவள் புடவையில்  மிதமான ஒப்பனையுடன் அந்த ரதி தேவி போல் நின்றாள். முகத்தில் அப்படி ஒரு அறுவறுப்பு எதிரில் ஆறடியில் குத்தீட்டி கண்கள், கூரியநாசி, அளவான அழகான மீசை, சிவந்த அதரங்கள், கட்டுமஸ்தான உடல்வாகுடன் கோட்சூட்டில் கம்பீரமாக அமர்ந்திருந்திருந்தவனின் மீது. அவன் தஷகிரிவன்.

அவளை தலை முதல் கால் வரை ஏற இறங்க பார்த்து பெருமூச்சு விட்டவன் எழுந்து வந்து அவளது புடவை விலகிய இடையில் தன் வலக்கரத்தை வைத்து அழுத்த பொறுக்கி என்றவள் அவன் கன்னத்தில் பளாரென்று அறைந்தாள். அறையை வாங்கிக் கொண்டு அமைதியாக இருப்பவனா நம்ம ஹீரோ விட்டான் பாரு பதிலுக்கு அறை பாவம் அம்மணிக்கு பொறி கலங்கியது. என்னடி ஓவரா சீன் போடுற பொறுக்கியா நான் பொறுக்கியா என்றவன் அவள் கழுத்தில் இருந்த தாலிச்செயினை வெளியில் எடுத்து லைசன்ஸ் போட்டுருக்கேன்ல அப்பறம் என்னடி என்றவன் அவள் கழுத்தை நெறித்தான். அவள் அப்பொழுதும் அவனை முறைத்தபடி திமிராக நின்றிருக்க உன் திமிரு அடங்கவே அடங்காதாடி என்றான். அவள் மீண்டும் பொறுக்கி என்றிட பொறுக்கி என்ன பன்னுவான்னு தெரியுமாடி என்றவளிடம் உன்னை மாதிரி தான்டா பன்னுவான் விருப்பம் இல்லாத பொண்ணை இந்த மாதிரி ச்சை என்றாள்.

அவன் கலகலவென சிரித்தவன் என்னது விருப்பம் இல்லையா?

தெரிந்துகொள்ள வாசியுங்கள் பாக்கெட் நாவலில்...


Beautiful morning work sun was spreading his gift of light to the world and the road was full of people in vehicles like birds of prey from office, college and school in the city of Puteisalai.  All the vehicles sped up to set the traffic signal.

 It is a huge corporate company and our hero Dashagrivan is the owner of that company.  Not in name but in character and beauty, he is like that lord of Lanka.  Be it showing love to those born with him, be it ruling those who work for him, this Dashagrivan is a lion dreamer for his enemies.  Like that Ilangeswaran, if he is very fond of his wife, that is the only puzzle that cannot be understood.  Whether he loves her or hates her is something only he knows.  No one can predict him.

 She opened the door of the Managing Director's room.  She stood staring at the name board Dashagrivan Managing Director in front of her.  Her eyes are fish-like and magnetically attract the person standing in front of her, sharp nostrils, red lips like a gourd, silky soft chin with beautiful dimples when she smiles, and long curly hair that never ends.  Mati will be stuck by a clip.  With a milky mane, the beauty looked like the Rathi Devi in ​​a saree with moderate make-up.  On the one who was sitting majestically in a coat suit with such a disfigured face, six feet in front of him with piercing eyes, a sharp nose, a beautiful mustache, red cheeks, and a muscular body.  He is Dashagrivan.

அழகான காலை வேலை கதிரவன் தன் கொடையான வெளிச்சத்தை உலகிற்கு பரப்பிக் கொண்டிருந்த நேரம் இரை தேடும் பறவைகளாக வாகனங்களில் அலுவலகம், கல்லூரி, பள்ளி என புற்றீசலாய் நகரத்தில் மக்கள் கூட்டம் நிறைந்திருந்தது அந்த சாலையில். டிராபிக் சிக்னல் போட அனைத்து வாகனமும் வேகமாய் சீறிப் பாய்ந்தது.

அது ஒரு பிரம்மாண்டமான கார்ப்பரேட் நிறுவனம் அந்த நிறுவனத்தின் சொந்தக்காரன் தான் நம் நாயகன் தஷகிரிவன். பெயர் மற்றும் அல்ல அவன் குணமும், அழகும், என அந்த லங்காதிபதியை போன்றவன். தன் உடன் பிறந்தவர்களின் மீது அன்பு காட்டுவதாக இருக்கட்டும், தன்னிடம் பணி புரிபவர்களை ஆள்வதிலுமாக இருக்கட்டும், எதிரிகளுக்கு சிம்ம சொப்பனமானவன் தான் இந்த தஷகிரிவன். அந்த இலங்கேஸ்வரன் போல தான் மனைவி மீது அதிக பாசம் கொண்டவனா என்றால் அது மட்டுமே புரியாத புதிர். அவளை நேசிக்கிறானா, வெறுக்கிறானா என்பது அவன் மட்டுமே அறிந்த ஒன்று. அதில் அவனை யாராலும் கணிக்க முடியாது.

மேனேஜிங்டைரக்டர் என்ற அறையின் கதவை திறந்து கொண்டு வந்தாள் அவள். எதிரில் தஷகிரிவன் மேனேஜிங்டைரக்டர் என்ற பெயர் பலகையை முறைத்துக் கொண்டு நின்றாள். அவள் கண்கள் மீன் போன்ற விழிகளுடன் எதிரில் நிற்பவரை காந்தமாய் சுண்டி இழுத்து விடும் விழிகள், கூரிய நாசி, கோவைப் பழம் போன்ற செவ்வி்தழ்கள், பட்டுப் போன்ற மென்மையான கன்னம் அதில் அவள் சிரித்தால் அழகாக விழும் குழிகள், இடைவரை நீண்ட கார்க்கூந்தல் அதை எப்பொழுதும் முடியமாட்டாள். ஒரு கிளிப் தான் மாட்டி இருப்பாள். பால் வண்ண மேனி கொண்ட மங்கையவள் புடவையில்  மிதமான ஒப்பனையுடன் அந்த ரதி தேவி போல் நின்றாள். முகத்தில் அப்படி ஒரு அறுவறுப்பு எதிரில் ஆறடியில் குத்தீட்டி கண்கள், கூரியநாசி, அளவான அழகான மீசை, சிவந்த அதரங்கள், கட்டுமஸ்தான உடல்வாகுடன் கோட்சூட்டில் கம்பீரமாக அமர்ந்திருந்திருந்தவனின் மீது. அவன் தஷகிரிவன்.

அவளை தலை முதல் கால் வரை ஏற இறங்க பார்த்து பெருமூச்சு விட்டவன் எழுந்து வந்து அவளது புடவை விலகிய இடையில் தன் வலக்கரத்தை வைத்து அழுத்த பொறுக்கி என்றவள் அவன் கன்னத்தில் பளாரென்று அறைந்தாள். அறையை வாங்கிக் கொண்டு அமைதியாக இருப்பவனா நம்ம ஹீரோ விட்டான் பாரு பதிலுக்கு அறை பாவம் அம்மணிக்கு பொறி கலங்கியது. என்னடி ஓவரா சீன் போடுற பொறுக்கியா நான் பொறுக்கியா என்றவன் அவள் கழுத்தில் இருந்த தாலிச்செயினை வெளியில் எடுத்து லைசன்ஸ் போட்டுருக்கேன்ல அப்பறம் என்னடி என்றவன் அவள் கழுத்தை நெறித்தான். அவள் அப்பொழுதும் அவனை முறைத்தபடி திமிராக நின்றிருக்க உன் திமிரு அடங்கவே அடங்காதாடி என்றான். அவள் மீண்டும் பொறுக்கி என்றிட பொறுக்கி என்ன பன்னுவான்னு தெரியுமாடி என்றவளிடம் உன்னை மாதிரி தான்டா பன்னுவான் விருப்பம் இல்லாத பொண்ணை இந்த மாதிரி ச்சை என்றாள்.
