குமரிக்கண்டத்தின் இறுதிக் காலம் - முதல் தமிழ் சங்கம் மறைந்த காலம் | Kumarikandathin Iruthi Kalam | A

குமரிக்கண்டத்தின் இறுதிக் காலம். தமிழரின் முன்னேற்றம் (கடல் வணிகம், நீரியல் தொழில்நுட்பம், அகத்தியரின் வானியல்) உச்சத்தில் உள்ளது. ஆனால், ஒரு பெரிய கடல் மூழ்கடிப்பு (Great Flood) நெருங்கி வருகிறது. இதைத் தடுக்க, இரண்டு இளம் வீரர்கள் (வேளாளர் மற்றும் வேடுவர் குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்) ஒரு பயணத்தை மேற்கொள்கின்றனர். அவர்கள் குமரிக்கண்டத்தின் "நான்கு மந்திரக் கற்கள்" (காற்று, நெருப்பு, நீர், மண்) கண்டுபிடிக்க வேண்டும். இதற்கிடையே, சங்கப் புலவர்கள், இராட்சதர்கள், மற்றும் பழைய தெய்வங்களின் சதி அவர்களின் பயணத்தைத் தடுக்கின்றன

தெரிந்துகொள்ள வாசியுங்கள் பாக்கெட் நாவலில்...


The Final Days of Kumari Kandam

The Tamil civilization is at its peak—maritime trade flourishes, hydraulic technology advances, and Agathiyar’s knowledge of astronomy reaches new heights. However, an impending cataclysmic flood threatens to submerge the great land of Kumari Kandam forever.

To prevent this disaster, two young warriors—one from the Vēḷāḷar clan and the other from the Vēṭuvar tribe—embark on a perilous quest. Their mission: to uncover the Four Mystic Stones of Kumari Kandam, representing Air, Fire, Water, and Earth.

But their journey is fraught with danger. Sangam poets, ancient demons, and forgotten gods conspire against them, weaving a web of deception and chaos. As time runs out, the two heroes must navigate treacherous lands, decode ancient prophecies, and harness the lost wisdom of their ancestors to save their homeland from the Great Flood.



இன்றைய தெற்க்கு ஆசியாவின் தீவு கூட்டத்தின் மீனவர்களின் மீன்பிடி படகு அது , அந்த படகின் முழு கொள்ளவை கிட்ட தட்ட எட்டி இருந்தது அவர்களின் பிடிக்க பட்ட மீன்களின் அளவு , இது தான் கடைசி வலை , பின்ன நாம் அணைவரும் கரை திரும்பலாம் என சொல்லிக்கிட்டே வலையை வீசினான் வாமனன் ,  சரி என்பது போல தலை அசைத்தனர் அனைவரும், வலை முழுவதும் மீன்கள் மறுபடியும் பிடிபட்டது , முழு மகிழச்சியுடன் கூச்சலிட்டு கொண்டே வலையை இழுத்து கொண்டு இருந்தனர் வாமனனின் குழுவினர், அவர்களின் கூச்சல் சத்ததையும் தாண்டி கேட்டது அந்த இடி போன்ற முழக்கம், என்ன சத்தம் என்று சுதரிப்பதிற்குள் படகு சுக்கு நூறாக நொறுங்கியது தனது பத்து பேர் கொண்ட குழு கடலில் மிதந்தது, ஆளுக்கு ஒரு பிடி தூண்டு மரபலகையை பிடித்து கொண்டு உயிரை கையில் பிடிதவாறு அனைவரும் ஒருமித்த குரலில் சிவனே என்னை காபாற்று என மரண பயத்தில் கதறினார்கள். 

படகு கவிழ்ந்து 10 நாழிகை போன பிறகு வீசிய ஒளியில் வந்தது வாமனனின் உயிர், அந்த ஒளி சிவனில் சிரசில் இருக்கும் பிறை நிலவை போல தெரிந்தது அனைவரின் பார்வைக்கும் ,   அது நாக தீவின் அரசு  கப்பல்  என்றான் கணியன் , அவன் கூறியது போலவே நாக  தீவினரின்  பிறை நிலவு சின்னம் கப்பலின்  உச்சில் இருந்தது , அரசரின் உத்தரவின் பெயரில் ஆழி பேரலையில் சிக்கிய அணைவரைம் காப்பாற்றியது அந்த அரச கப்பல், வாமானின் குழுவினர் போல நிறைய குழுவினர் அந்த கப்பலில் இருந்தனர், கப்பலின் தளபதி வாமனணை பார்த்து நீங்கள் ஏதாவது போர் கப்பலை பார்த்தீர்களா ? உங்களை யாராவது தாக்கினாராகளா? என வினவினார், அதற்க்கு முன் வரை அது ஒரு ஆழி பேரலை என நம்பி இருந்த வாமனன் குழுவினர் அப்போது தான் உணர்ந்தார்கள் இது போர் தாக்குதல் என்று . இல்லை என்றபடி தலை அசைத்தான் வாமனன். ஆனால் நாங்கள் ஒரு இடி முழக்கம் போன்ற சத்தம் கேட்டோம் தளபதியார் அவர்களே என்றான் கணியன். அந்த போர் கப்பலில் இருந்த அனைவரும் ஆமாம் நாங்களும் கேட்டோம் என்று சத்தமாக கத்தினார்.

தனது படகின் உடைந்த பாகங்களை பார்த்தபடி கண்ணீர் விட்டான் வாமணன் , அதை கவனிதீர்களா மாமா என்றபடி தனது அக்காள்  வீட்டாளானின் தோள்பட்டையில் கை வைத்தபடி கடலில் பவளம் போல மிளிரும் ஒரு அதிசய உயிரினத்தை சுட்டி காட்டினான் கணியன். கண் இமைக்கும் நொடி பொழுதில் அந்த உயிரினம் தனது தாக்குதலை போர் கப்பலின் மீது காட்டியது, நிலை தடுமாறிய பல பேர் அதன் தாக்குதலுக்கு இறை ஆனார்கள், வாமனன் கூட கணியனின் கைபிடியின் உதவியுடன் கப்பலில் தொங்கிய நிலையில் இருந்தான். தாங்குங்கள் என்ற கர்ஜனை உடன் தாக்குதலில் இறங்கினான் போர் தளபதி சிங்கமுகன், ஆனால் என்ன பயன் நொடி பொழுதில் கப்பலில் இருந்த 3 இல் 2 பங்கு மானிடர்களின் அதன் தாக்குதலுக்கு இறை ஆனார்கள் , கணியன் தனது முழு பலத்தை கொண்டு வாமனணை மேலே தூக்க முயற்று கொண்டிருந்தான் , கிட்ட தட்ட அதில் முழு வெற்றி அடந்தான் என நினைபதற்குள் வாமணனின் இடது கனுகாலை   அந்த பவளம் போன்ற உயிரினம் கடித்து குருதியை குடித்து கொண்டிருந்து  கோபதித்தின் உச்சிக்கு சென்ற கணியன் தனது கையில் கிடைத்த உடைந்த கப்பலின் மர பலகை யை கொண்டு மனித உருவம் போல கணியனின் பார்வைக்கு தெரிந்த அந்த உரினத்தின் கண் போன்ற அமைப்பின் மீது சோறுகினான் கணியன். அடுத்த கணமே அந்த மனித உருவம் மாயமாக மறைந்தது. வாமணனும் கணியனும் கப்பலை சுத்தி  சுத்தி பார்த்தனர் ஒருவர் கூட உயிருடன் இல்லை , ஒருவரின் சடலம் கூட கப்பலில் இல்லை, பிழைத்த உயிரை  காப்பற்றி கொள்ள இருவரும் கப்பலை, அருகில் தெரிந்த கரைக்கு செலுத்தினார்